Sprawcą zamieszania jest podatek od towarów i usług określany również VAT (ang. – Value Added Tax), czyli podatkiem od wartości dodanej. Podstawową stawką tego podatku jest obecnie 23%, są jednak grupy towarów, które korzystają z niższych stawek. Produkty, które mogą korzystać ze stawek preferencyjnych zostały określone szczegółowo przez ustawodawcę, między innymi wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% zawiera załącznik 3 do ustawy o VAT. Niech jednak tytuł załącznika was nie zmyli, ponieważ w okresie od dnia 1.01.2011 r. do dnia 31.12.2016 r., stawka ta wynosi 8%.
I tak stawka ta ma zastosowanie dla wyrobów medycznych, a także szeregu innych towarów związanych z ochroną zdrowia, których odpłatna dostawa, eksport, import na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie i dostawa mają zastosowanie. W załączniku, w jego poszczególnych pozycjach, możemy znaleźć grupy wyrobów, między innymi wózki inwalidzkie, stymulatory serca, aparaty słuchowe, rękawice chirurgiczne, strzykawki, igły, przyrządy i aparaturę do pomiaru ciśnienia krwi, aparaturę do transfuzji oraz sporo innych. Kluczowe znaczenie dla tematu ma jednak pozycja 105 wspomnianego załącznika, która obejmuje swoim bardzo szerokim zakresem wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika bez względu na symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Mamy więc do czynienia z sytuacją gdy kwalifikacja wyrobu do kategorii wyrobów medycznych, umożliwiająca zastosowanie stawki preferencyjnej, dokonana musi być na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z prawa podatkowego.
Przenosząc się na grunt ustawy o wyrobach medycznych docieramy do definicji, której obszar znaczeniowy został zakreślony bardzo szeroko. Zawiera ona wyliczenie towarów (narzędzie, przyrząd, urządzenie itd.), przeznaczonych przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celach wskazanych w ustawie, których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych.
Biorąc pod uwagę obszerny zakres tej definicji oraz rozwój technologii w zakresie medycyny, lista wyrobów objętych definicją jest praktycznie nieograniczona. Na bazie powyższego możemy jednak stwierdzić, że to wytwórca decyduje, czy wyrób jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest (oczywiście z zastrzeżeniem, że wyrób spełnia szczegółowe wymogi ustawowe), tym samym determinując wysokość stawki podatku. Co ciekawe, należy dodać, że jeżeli produkt został zakwalifikowany jako wyrób medyczny i objęty jest preferencyjną stawką VAT, to bez znaczenia jest kto nabywa produkt i w jakim celu będzie go stosował.
