Ostatnio pisałam o tym jak wygląda kwestia VAT na wyroby medyczne na gruncie prawa krajowego. Nie możesz jednak zapominać, że system naszego prawa jest ściśle powiązany z europejskim i analizując polskie ustawy nie możesz robić tego w oderwaniu od europejskich dyrektyw i rozporządzeń. Od dziesięciu lat dużo się dzieje i systematycznie obserwujemy jak nasze przepisy poddawane są procesowi dostosowywania rozwiązań prawnych do prawa wspólnotowego tzw. harmonizacji. Dziś chciałam więc wspomnieć nieco więcej o tym jak wygląda kwestia VAT na wyroby medyczne na gruncie dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
Warto przypomnieć, że państwa członkowskie stosują stawkę podstawową VAT, która jest określana przez każde państwo członkowskie jako procent podstawy opodatkowania i która jest jednakowa dla dostaw towarów i świadczenia usług. Obecnie ta stawka nie może być niższa niż 15 %.
Tak jak to się dzieje na gruncie polskiej ustawy o VAT, państwa członkowskie mogą stosować stawki obniżone. Mają one zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III do dyrektywy. No i tu zaczyna się temat dla prawników, którzy przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej nieprzerwanie toczą spory, co jest a co nie jest objęte zakresem załącznika.
Niewątpliwie system obniżonej stawki podatku VAT stosuje się na zasadzie wyjątku od ogólnej reguły i z utrwalonego orzecznictwa Trybunału wynika, że przepisy mające charakter wyjątku od zasady należy interpretować ściśle, a nie rozszerzająco.
Wracając do naszych spraw medycznych, zgodnie z powyżej wspomnianym załącznikiem III, z obniżonej stawki podatku VAT, mogą korzystać:
- produkty farmaceutyczne zwykle stosowane dla ochrony zdrowia, zapobiegania chorobom oraz do celów medycznych i weterynaryjnych, łącznie z produktami używanymi do celów antykoncepcyjnych oraz higieny osobistej,
- sprzęt medyczny, sprzęt pomocniczy oraz pozostałe urządzenia przeznaczone zwykle do łagodzenia skutków lub leczenia niepełnosprawności, przeznaczone wyłącznie do użytku osobistego przez osoby niepełnosprawne, łącznie z naprawami takich towarów, jak również dostarczanie fotelików do przewozu dzieci w samochodach.
Jak nie trudno zauważyć, zakres wskazany w dyrektywie jest różny od założeń krajowej ustawy o podatku VAT, o tym co z tego wynikło napiszę kolejnym razem.
