VAT w gabinecie stomatologicznym

Ostatnio, w cyklu analiz interpretacji podatkowych wydanych w 2014 r., poruszyłam tematy interesujące optyków, dzisiejszy wpis skierowany jest do wytwórców i dystrybutorów wyrobów stomatologicznych.

 W ubiegłym roku branża stomatologiczna była mniej aktywna w urzędach podatkowych, znalazłam jedynie dwie interpretacje dotyczące materiałów stomatologicznych.

 I tak w pierwszej interpretacji organ uznał za prawidłowe stanowisko dystrybutora licówek stomatologicznych, że ten wyrób medyczny powinien korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT.

 Stosowanie przy sprzedaży licówki stomatologicznej stawki podatku VAT wynoszącej 8%, uzasadniono tym, że licówka stomatologiczna jest wyrobem medycznym klasy IIA, wykonanym na zamówienie, posiada wymagane przez ustawę o wyrobach medycznych oświadczenie wytwórcy, wystawione po przeprowadzeniu odpowiedniej procedury oceny zgodności oraz zostało dokonane powiadomienie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych o wprowadzeniu na terytorium RP wyrobu, a ponadto według Głównego Urzędu Statystycznego wyrób ten jest grupowany pod symbolem PKWiU 32.50.22.0.

 Druga interpretacja dotyczyła dystrybutora, który zajmuje się zaopatrywaniem gabinetów w materiały i sprzęt stomatologiczny oraz wprowadza do oferty systemy stomatologiczne, w skład którego wchodzą skaner wewnątrzustny, oprogramowanie do skanowania i projektowania odbudów oraz frezarka. Wszystkie elementy systemu są ze sobą powiązane i jeżeli lekarz chce przeprowadzić w swoim gabinecie pełny proces projektowania i wytwarzania uzupełnienia protetycznego potrzebuje wszystkich 3 elementów.

 Wnioskodawca uznał, że frezarka, która stanowi integralną część zestawu, mimo że nie jest wyrobem medycznym, przy zakupie pełnego zestawu powinna być obciążona podatkiem wysokości 8%. Uzasadniając swoje stanowisko powołał się na wcześniejszą interpretację dotyczącą kompresora, który nie jest wyrobem medycznym, ale stanowi nieodzowny element wyposażenia unitu stomatologicznego i może korzystać ze stawki preferencyjnej.

 W interpretacji organ podatkowy powołał się na zasadę, wynikającą z dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i uznał że każde świadczenie powinno być uznawane za odrębne i niezależne. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej tylko w pewnych okolicznościach odrębne świadczenia można uznać za jednolitą czynność. Taka sytuacja ma miejsce, gdy kilka świadczeń wykonywanych przez podatnika jest ze sobą ściśle powiązanych w ten sposób, że tworzą obiektywnie, z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia, jedno świadczenie, i wtedy nie należy dokonywać sztucznego podziału tego świadczenia dla celów podatkowych.

 Na tej podstawie organ uznał, że sprzedaż wyposażenia dodatkowego wyrobów medycznych, w postaci frezarki nie stanowi nierozłącznej merytorycznie i funkcjonalnie całości, która nie może funkcjonować oddzielnie. Wymieniony element jako wyposażenie dodatkowe, nie stanowi zestawu konkretnego wyrobu medycznego i może zostać sprzedane oddzielnie.

 Zdaniem organu obniżoną stawkę podatku można zastosować jedynie do dostawy wyrobu medycznego. Z żadnej natomiast pozycji załącznika 3 do ustawy o VAT, jak również z przepisów wykonawczych do ustawy nie wynika, aby obniżoną stawką podatku objęta była sprzedaż wyposażenia wyrobów medycznych. Dlatego, stawka preferencyjna nie może mieć zastosowania do innego wyposażenia, w tym przypadku frezarki, niestanowiącej wyrobu medycznego.

 Zatem, dostawa wyrobu medycznego wraz z wyposażeniem dodatkowym jakim jest frezarka, powinna być opodatkowana w ten sposób, że dostawa sprzętu stomatologicznego, będącego wyrobem medycznym w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%,. Natomiast, dostawa frezarki niebędącej wyrobem medycznym, będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

 Bez znaczenia dla zastosowania stawki podatku VAT dla dostawy frezarki jest termin jej sprzedaży. Stawka w wysokości 23% ma zastosowanie zarówno dla dostawy dokonanej wraz z wyrobami medycznymi jak również do dostawy dokonanej w terminie późniejszym niż wyrób medyczny.

 Osobiście mam mieszane uczucia co do tej interpretacji i jestem wielce ciekawa, czy poznamy ciąg dalszy tej historii, w jednym z orzeczeń sądów administracyjnych.